Τα δέντρα των πόλεων αποτελούν μία από τις ενδεικτικότερες εκφράσεις της παλιάς φύσης στο σύγχρονο κόσμο. Και όμως, πολύ λίγοι τους δίνουν τη δέουσα σημασία. Άλλα γηραιότερα και άλλα νεώτερα, κοσμούν τους δρόμους της πόλης δίνοντας την αναγκαία νότα για την εναλλαγή του τοπίου. Κοντράρουν τους αστικούς ρύπους με τις μυρουδιές των ανθών τους, φιλοξενούν ολόκληρους κόσμους πάνω τους με ένα σωρό άλλα πλάσματα, φτιάχνουν σκιά για να ξαποστάσεις, οξυγόνο για ν’ αναπνεύσεις και μερικά ακόμη που αφορούν σε ό,τι μπορούμε να εκτιμήσουμε(..) ως άνθρωποι με κριτήριο το συμφέρον μας. Υπάρχουν όμως και κάποια πράγματα τα οποία δεν αφορούν, όπως φαίνεται, όλους τους ανθρώπους παρά μόνο μερικούς. Αυτούς που η φαντασία τους αφιερώνει στιγμές για να συναντήσει το αλλόκοτο πίσω από το πέπλο.
Όπως λοιπόν κάθε έμβιο ον, έτσι και τα δέντρα, αποτυπώνουν το γύρω περιβάλλον πάνω τους με τον πιο ενδεικτικό και συνάμα απλό τρόπο. Πόσοι αλήθεια το παρατηρούν; Κορμοί που γέρνουν, κορφές που δείχνουν, κλαδιά που αγκαλιάζουν, φύλλα που ψιθυρίζουν;
Μπορούμε να περιγράψουμε μια πληθώρα από φυσιογνωμίες και ιδιαιτερότητες δέντρων που συναντιούνται σε μια ελληνική γειτονιά (νεραντζιές, πεύκα), όπως επίσης και την περίπτωση του μοναχικού δέντρου που δίνει το στίγμα σε μια ολόκληρη περιοχή (πλάτανος, ελιά). Από αυτά, άλλα φυτεύτηκαν πρόσφατα ξεκινώντας το αρχείο της Μνήμης τους ενώ άλλα προϋπήρχαν, όλα αφηγούμενα τις ιστορίες διαφορετικών εποχών σ’ εκείνον που μπορεί να τα ακούσει.
Ανάμεσα στις ιστορίες όμως που σου αφηγούνται, μπορεί να υπάρχουν και μερικές που δεν έχουν και τόσο σχέση με αυτό τον κόσμο που ξέρουμε ή, τουλάχιστον, με τον κόσμο έτσι όπως μας τον έχουν μάθει. Αυτά είναι τα λεγόμενα Μαγικά Δέντρα. Αυτά που ζουν σε «κοινό» χώρο ή «τόπους δύναμης» όπως τους ονομάζουμε εμείς οι άνθρωποι. Η κέλτικη παράδοση έχει ήδη πλούσιο υλικό γι’ αυτά.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως, δεν μας απασχολούν απλώς τα Μαγικά Δέντρα αλλά, κυρίως, αυτά που «συστρέφονται»! Συνήθως προβάλλουν σε ιδιαίτερους Τόπους Δύναμης και το βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι συστρέφονται σαν ζωντανά φίδια προς τον ουρανό ενώ μπορούν να πάρουν τις πιο απίθανες κλίσεις παράλληλα με ή και κοιτώντας προς το έδαφος.
Ψηλά, στη Μονή Βλατάδων της Θεσσαλονίκης, υπάρχουν μερικές τέτοιες περιπτώσεις Συστρεφόμενων Δέντρων. Και συγκεκριμένα, μία από αυτές είναι τόσο χαρακτηριστική που μόλις ακολουθήσεις τη διαδρομή που σου υποδεικνύει, σου αποκαλύπτεται ένας διαφορετικός... χώρος! Μάλιστα είναι τόσο απλή και προφανής αυτή η διαδρομή που συνήθως πρώτα τη διανύεις και μετά συνειδητοποιείς ότι είναι αποτυπωμένη πάνω σ’ ένα... δέντρο! Και αρκεί όλη και όλη μία απότομη στροφή για ν’ αλλάξει το σκηνικό. Απρόσμενα και ξαφνικά!
Και γεννιέται το ερώτημα, μας ενδιαφέρει ο 'διαφορετικός'... χώρος ή τα 'διαφορετικά' δέντρα;
Μα ο χώρος είναι και τα δέντρα. [Ειδικά σ’ έναν τέτοιο τόπο και με τέτοια δέντρα.] Στην προκειμένη περίπτωση – όπως και σε άλλες αντίστοιχες – είχαμε το φαινόμενο να πέσουμε πάνω σε «φάρο» γι’ αυτό το οποίο ψάχναμε. Χωρίς όμως ν’ αντιληφθούμε αρχικά ότι πρόκειται για φάρο. Ήταν όμως τόσο απλό. Το Συστρεφόμενο Δέντρο (δηλ. ο φάρος) ή ο φάρος (δηλ. το εν λόγο δέντρο) υποδεικνύει τον κόμβο στον οποίο μπαίνουμε. Το ιδιαίτερο αυτό δέντρο δηλ. έχει αποτυπώσει όχι απλά το χώρο αλλά το επίμαχο σημείο της «μυστικής» διαδρομής. Και το εντυπωσιακό βέβαια είναι ότι η προέκταση αυτής της διαδρομής διασχίζει ένα σημαντικό τμήμα της πόλης με τις δικές του «εκδηλώσεις» και ιδιαιτερότητες.
Τα Δέντρα Συστρέφονται λοιπόν, ζωντανοί στρόβιλοι ενός παλλόμενου χώρου και, σαν άλλα βέλη, αποκαλύπτουν τη διαδρομή για τη χαραμάδα…
Ομάδα Ονειρόκοσμος / oneirocosmos.gr ©