Τίτλος: "Σκοτεινή Φύση"
Συγγραφέας: Layall Watson
Είδος: Έρευνα
Εκδόσεις: ΘΥΡΑΘΕΝ
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Έχουμε την τάση να κατατάσσουμε στην σφαίρα του Υπερφυσικού ή Μεταφυσικού -που στην ουσία είναι το ίδιο- ό,τι δεν καταλαβαίνουμε και ό,τι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε με βάση την υπάρχουσα γνώση και την πειραματική επαλήθευση.
Από την άλλη, το Φυσικό είναι μόνον μία λέξη την οποία επινοήσαμε για να ορίσουμε και τελικά περιορίσουμε, όλα όσα η αντίληψη μας και η εμπειρία μας, μας επιτρέπει να εξηγήσουμε. Και αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως οτιδήποτε άλλο είναι μη φυσικό. Αποδεικνύεται άλλωστε περίτρανα από τις ολοένα και αυξανόμενες ανακαλύψεις που «μετακινούν» από το ένα πεδίο στο άλλο –από το Υπερφυσικό στο Φυσικό – τα μέχρι πρότινος υπαρκτά αλλά μη αντιληπτά.
Όμως αυτή η διαδικασία δεν αφαιρεί στο ελάχιστο την μαγεία με την οποία είναι περιβεβλημένη και λειτουργεί η ίδια η Φύση και προπάντων η ίδια η Ζωή. Η πλέον μαγική διαδικασία, που τελικά κρατά σε συνοχή τα πάντα, ισορροπώντας τα δυναμικά ανάμεσα στην Ύπαρξη και την Ανυπαρξία, ανάμεσα στο Γνωστό και στο Άγνωστο.
Και κάπως έτσι, διαχωρίσαμε και το «Καλό» από το «Κακό». Ό,τι προάγει την Ζωή είναι καλό. Ό,τι την επιβουλεύεται, κακό. Με όλες τις ενδιάμεσες διακυμάνσεις. Αρχής γενομένης από την γονιδιακή μας φύση ως πρωτόγονοι ανθρωποειδείς έως και σήμερα ως πολιτισμένοι Homo Sapiens- Sapiens.
Εκείνο όμως που εκπλήσσει είναι η διαπίστωση της ύπαρξης όχι μόνον του δίπολου «Καλό - Κακό», αλλά και του «καλό Κακό – κακό Κακό»!
Το πρώτο αντιπροσωπεύει όλες εκείνες τις καταστάσεις, συνθήκες ή δράσεις που πηγάζουν από την μάχη των γονιδίων για την «προσωπική» τους επιβίωση ως μεταφορέων Πληροφορίας. Της «δικής τους, οικογενειακής» πληροφορίας. Εκείνης που σε καταστάσεις άμεσου κινδύνου, μας κάνει να σώζουμε τους εξ αίματος συγγενείς εγκαταλείποντας στην τύχη τους, τους ξένους.
Και γι αυτό τον σκοπό, τα γονίδια, μας κρατούν στη ζωή και μας χρησιμοποιούν. Έχουν το δικό τους Παιχνίδι με τους δικούς τους κανόνες. Τον δικό τους Πόλεμο με τις δικές τους ανελέητες Στρατηγικές.
Ωστόσο, ως πολιτισμένα όντα εισαγάγαμε τις έννοιες του αλτρουισμού και της ανιδιοτέλειας βάζοντας τροχοπέδη στις «άνομες» βουλές των γονιδίων. Θεσπίσαμε ηθικούς κώδικες και κοινωνικούς νόμους και καταδικάσαμε τις πρωτόγονες τάσεις και έξεις. Χάσαμε όμως έτσι την επαφή με τις αρχέγονες ρίζες μας και γίναμε αδύναμοι στο να διατηρήσουμε την ισορροπία, την οποία, τα γονίδια αποδέχονται ως βασικό παράγοντα για την διατήρηση της Ζωής. Το "Φαινόμενο Goldilocks" όπως ονομάζει ο Βρετανός αστροφυσικός John Gribbin την έξοχη ακρίβεια με την οποία επιλέγονται οι πλέον κατάλληλες συνθήκες για την βιωσιμότητα.
Η πολιτισμική εξέλιξη ήταν τόσο πιο γρήγορη από την οργανική, που δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε τους αντίστοιχους μηχανισμούς ελέγχου που θα μπορούσαν να την διατηρήσουν.
«Και το αποτέλεσμα είναι… ένας κατάλογος εγκλημάτων κατά της Φύσης, μεταξύ των οποίων και η υπονόμευση της ίδιας της ψυχικής μας ακεραιότητας, που μετατρέπει κάποιους ανάμεσα μας σε κάτι άλλο, κάτι το οποίο δύσκολα αναγνωρίζεται με όρους ανθρωπινότητας , και μας κρυφοκοιτάζει εχθρικά πίσω από το προσωπείο του Νοσφεράτου» γράφει ο βιολόγος Layall Watson στο βιβλίο του “Dark Nature – A Natural History of Evil”. Το δεύτερο, το «κακό – Κακό». Εκείνη η αλλόκοτη ανατριχιαστική σκοτεινιά που σε κάποιες περιπτώσεις οπλίζει το χέρι ανθρώπων, υγιών από άποψη παθολογίας, άνευ λόγου και αιτίας.
Και συνεχίζει: «Αυτό που με στενοχωρεί πάνω απ’ όλα , είναι ότι έχουμε μια ανησυχητική τάση να γέρνουμε τη ζυγαριά προς τη λάθος, την άσχημη μεριά… Κατά κάποιο τρόπο, αυτή η διαστροφή μπορεί να είναι και υγιής. Μας υπενθυμίζει ποιοι είμαστε και, και τον κίνδυνο να γίνουμε ο Άλλος. Όμως όταν αναρριπίζουμε τις φλόγες της Κόλασης δίνουμε ζωή σε ένα αληθινά αμαρτωλό μιμίδιο και φλερτάρουμε με αληθινούς κινδύνους.
…Υποψιάζομαι ότι υπάρχει μια βιολογική εκδοχή του Διαδικτύου στην οποία όλοι έχουμε πρόσβαση, και ότι ήδη υπάρχουν στον αέρα πάμπολλες κακές ειδήσεις – αρκετές για να μολύνουν τον καθένα, οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
…Το μόνο που μας απομένει, κατά πως φαίνεται, είναι οι εαυτοί μας. Οι διχασμένοι μας εαυτοί, που δίνουν τις προσωπικές τους μάχες σε ένα πολύ ευρύ μέτωπο, χρησιμοποιώντας αυτά που τελικά μπορεί να είναι τα καλύτερα μας όπλα. Αναβιώνοντας παραμελημένες πλευρές της βιολογικής μας κληρονομιάς, ξαναζωντανεύοντας τον κόσμο και ανακαλύπτοντας εκ νέου φυσικές ικανότητες που έμεναν αδρανείς, χρησιμοποιώντας τους εαυτούς μας σαν αποτελεσματικά όργανα γνώσης.
…Η επιλογή είναι δική μας…»
